توسط 10 فیلم‌ساز برتر که در سینما انقلاب به پا کردند (قسمت اول)
1. اینگمار برگمان
گمانم مجازاتم در جهنم این باشد که مجبورم کنند فیلم‌های خودم را ببینم
همین یک جمله از برگمان کافیست که به شخصیت عجیب او پی‌ببرید.کسی که بزرگترین منتقدان سینما به او لقب فیلسوف سینما را داده بودند.برگمان 21 ساله بود که به دانشگاه استکهلم رفت تا در رشته ادبیات و تاریخ هنر تحصیل کند، اما بعد از سه سال دانشجوی انصرافی شد و شروع به نوشتن نمایشنامه کرد.
گوینده: علی اکبر علی آبادی
او بیش از 170 نمایشنامه را کارگردانی کرد و تهیه کننده و کارگردان 70 فیلم بود.
برگمان تلاش زیادی برای نشان دادن تغییرات روحی و روانی شخصیت‌هایش داشت.
اکثرا در فیلم های او شاهد اضطراب، بیماری‌های روحی، گناه و خشم هستیم.او سینما را راهی برای شناخت دنیا می‌دانست و دنیا را راهی برای شناخت سینما.
10 شاهکار سینمای برگمان که هر طرفدار سینما باید ببیند:
1 . مصائب آنا
2 . شرم
3 . صحنه‌هایی از یک ازدواج
4 . پرسونا
5 . نور زمستانی
6 . مهر هفتم
7 . سکوت
8 . توت‌فرنگی‌های وحشی
9 . سونات پاییزی
10 . زندان
2. آکیرا کوروساوا
من آنقدر فرق دارم که می‌توانم شباهت ایجاد کنم
کوروساوا پدر تفاوت‌ها در سینما بود.او استاد تردید بود. بزرگترین منتقدان سینما به او لقب امپراطور را داده بودند.
کوروساوا در 17 سالگی علاقه‌مند به نقاشی شد اما مرگ برادرش پایانی بر این علاقه بود.
کوروساوا 57 سال امپراطور سینمای جهان بود و 30 فیلم ساخت.ساختار محکم، داستان سرایی معرکه و تضاد آشکار از خصوصیات فیلم های او بود.
10 شاهکار سینمای کوروساوا که هر طرفدار سینما باید ببیند:
1 . هفت سامورایی
2 . راشمون
3 . بالا و پایین
4 . آشوب
5 . ابله
6 . ریش قرمز
7 . بد‌ها راحت می‌خوابند
8 . زیستن
9 . سریر خون
10 . دژ پنهان
3. استنلی کوبریک
بعضی وقت‌ها یه اتفاق‌هایی تو زندگیت میئفته که باعث میشه دیگه اون آدم احمق سابق نباشی
همین جمله استنلی کوبریک کافیه تا به او و فیلم‌هایش ایمان بیاورید.فیلم‌های او یکی پس از دیگری درخشان بود.او یکی از موفق‌ترین کارگردانان سینما بود که در هر ژانری می‌درخشید و همین سبب شد تا به او لقب امپراطور ژانر هارا بدهند.
کوبریک بسیار تلاش کرد تا سینمای هالیوود را هرچه نزدیک‌تر به معناگرایی کند و در این امر نیز تقریبا موفق بود.
از خصوصیات فیلم‌های او معناگرایی، کمال‌گرایی و ایجاد تفاوت میان عشق و ترحم بود.استنلی کوبریک انقلابی بزرگ در سینما راه انداخت و یکی از بزرگترین کارگردانانی است که در پیوند سینما و ادبیات کوشا بود.
10 شاهکار سینمای کوبریک که هر طرفدار سینما باید ببیند:
1 . هراس و هوس
2 . بوسه‌ی قاتل
3 . اسپارتاکوس
4 . کشتن
5 . ادیسه‌ی فضایی
6 . راه‌های انفجار
7 . پرتقال کوکی
8 . درخشش
9 . غلاف تمام فلزی
10 . چشمان کاملا بسته
4. آلفرد هیچکاک
تلویزیون قتل را به داخل خانه‌ها برگرداند، درست جایی که به آن تعلق دارد
آلفرد هیچکاک، کسی که حتی جملاتش هم ترس و دلهره به جان شنونده می‌اندازد.انقدر در فیلم‌هایش دلهره به جان منتقدین انداخت که به او لقب پدر وحشت را دادند.او در زمان خود بر سینمای کلاسیک حکومت می‌کرد و حتی بزرگترین کارگردانان آن دوره به گرد پایش نمی‌رسیدند.
در آثار او درک عمیقی از جامعه و مشکلات آن‌را می‌بینیم.هیچکاک سعی کرده تا بیماری‌های اجتماعی را به نحوی نشان دهد تا بیننده علاوه بر جذب فیلم شدن، ساعت‌ها به مشکلات جامعه فکر کند و خود را غرق در فیلم کند.
هیچکاک در تقطیع پلان‌ها، دکوپاژ، میزانسن، موسیقی و… به فضا و مضمونی که قصد داشت، دست می‌یافت و از این رو او را می توان فیلم‌سازی واقعی دانست که ارزش سینما را بیش از هر چیز در سرگرم کننده بودن می‌بیند.
10 شاهکار سینمای هیچکاک که در طرفدار سینما باید ببیند:
1 . سرگیجه
2 . روانی
3 . بدنام
4 . پنجره عقبی
5 . پرندگان
6 . غریبه در قطار
8 . مارنی
9 . گرفتن یک دزد
10 . مردی که زیاد می‌دانست
5. اندره تارکوفسکی
هنر گونه‌ایی از نیایش است، انسان زندگی نمی‌کند مگر در نیایش خود
آندره تارکوفسکی، شاعر سینمای جهان است.فیلم‌های او به معنای واقعی شاهکار است.فیلم‌های او بیشترین تفاوت را با یکدیگر داشتند.اگر صحنه‌ای از فیلم های او شباهتی با دیگری داشت، چنان تغییری در آن می‌داد که ذره‌ای شباهت نداشته باشد.
او بدون استفاده از داستان و دیالوگ‌های سنگین، اثری را به وجود می‌آورد که کاملا سینمایی خوانده می‌شد.برداشت‌های طولانی و شیوا، استعاره‌های زیاد که به شکل‌های مختلف برداشت می‌شوند و طراحی غنی صدا و صحنه، به آثار تارکوفسکی اصالت بخشیده است.به همین دلیل، طبقه‌بندی نمودن فیلم‌های او برای مشخص کردن اثر برتر دشوار است.
9 شاهکار سینمای تارکوفسکی که هر طرفدار سینما باید ببیند:
1 . استاکر
2 . آیینه
3 . ایثار
4 . اندری روبلف
5 . سولاریس
6 . سفر در زمان
7 . نوستالژی
8 . قاتلان
9 . کودکی ایوان
به قلم فرید اصغریان
